Geri Dönüş..

[TheDoctor*]

Tanıtım:
'Sana bunu ödeteceğim' diye fısıldadı giderken...
'Elinden geleni yap!' diye bağırdım. Fakat çoktan ortadan kaybolmuştu.
Bembeyaz karlar onun gidişi üzerine erimeye başladı.
Onu ne kadar sevsem de, biz düşmandık. O düşmandı.
Karlar eridikten sonra çamurlara aldırmadan yürümeye başladım.
Hiçbir şey düşünemeyecek kadar yorgundum. Gidecek yerim kalmamıştı.
Okul hariç...
Bunu yapamazdım. O bunaltıcı yerden kaçalı tam tamına 2 yıl olmuştu.
Beni bulurlarsa tekrar o okula götüreceklerdi.
Bunu istemiyordum.
Neden istemiyordum? Bilemiyordum fakat orası kötüydü.
Sokağın ucunda bir kıpırdanma hissettim.
Bam! Kafama bir şey attı birisi ve yere yığıldım. Bu sefer yakalanmış olmalıydım.

****

'Onu bulduk Mark!' diyordu başımdakilerden biri.
'Görüyorum Eric' dedi diğer adam. Kesinlikle yakalanmıştım. Gözlerimi açtığım da havalanındaydık.
Beni okula geri götürüyorlardı. Güçlerimi kullanmaya çalışacaktım fakat... Çok yorgundum.
'Çek ellerini üzerimden' diye patladım. İki adam da bana döndü. Ama cevap vermediler.
'L*net olsun!' diye bağırdım uçağa bindirirlerken. Bütün herkes bana bakıyordu ama umrumda değildi.
Uçağın en arkasına oturtular beni.
'Ne sanıyorsunuz. Uçaktan felan atlayacağımı mı? Offf başım ağrıyor' diye bağırıp çağırdım. Adamlardan biri konuştu.
'Okula dönene kadar bağlı kalcaksın' Nihayet biri açıklama yapmıştı.

[TheDoctor*]

1.Bölüm


Yorgunluğum geçmişti Fakat yine de yeteneklerimi kullanamıyordum.
'Neden güçlerimi kullanamıyorum' dedim masumca.
'Ellerindeki ipler plastik(!)' Uzun boylu adam kibirli bir ses tonu ile cevap verdi. Plastik hiçbir şey'e güçlerim etki etmezdi.
'Ah, tabii nasıl unutmuşum' dedim.
Aradan uzun bir vakit geçti ve ben yine o l*anet olası okuldaydım. Ah neden ben. Herkez kaçıyor ama ben yakalanıyorum. Bir dakika bu okuldan kaçmayı başaran tek ben vardım. Kendime içimden hakaretler yağdırdım. Adamlarım beni müdüremizin odasına doğru götürüyorlardı. Bu odaya kaç kez gelmiştim. Ama bu sefer farklıydı.
'Ah l*net olsun!' dedim. Adamlarım bana 'başka bir küfür bilmezmisin sen' bakışı atıyorlardı. Hiç aldırış etmedim. Kapıyı çaldı adamlarım ve 'Girin' sesinden sonra içeriye girdik. Müdüre Smoda McManaword masasında oturmuş bir takım kağıtlarla uğraşıyordu. Beni gördüğünde alışık olduğum kızgınlığı gördüm yüzünde.
'Nina Dobrovos, nerelerdeydin 2 yıldır' diye beklediğim soruyu yapıştırdı.
'Nerede olabilirdim? Dışarıda. Alışverişte. Öyle güzel aya-'
'Dalga mı geçiyorsun! Carvin seni öldüre bilirdi' Sanki çok önemsiyordu. Önemsediği tek şey elinde benim gibi vampir ve büyücü soyundan gelen çok az bampir kaldığından dolayı beni önemsiyormuş numarası yapıyordu.
'Ama öldüremedi' dedim. Yakalanmadan öncesi düşünülürse... Neredeyse başarıyordu.
'Sana bütün yıl boyunca ceza vereceğim. 3.Sınıflara yetişmen için 45 kitap alacaksın. Bütün büyüler ve saldırı yöntemleri ezberlenecek!' bu bir emirdi. En sevmediğim şey. Bana patronluk taslanmasıydı. Ama artık katlanacaktım.

*****

'Kızlar duydunuz mu? Nina yakalanmış. Şu an da okuldaymış' dedim.
'Lara emin misin?' Scarlett ne zaman dedikodularımı doğru bulacaktı anlamıyorum.
'Evet, kapıda ki bekçiden duydum. Yakışıklı olan' Scarlett bana hala boş boş bakıyordu.
'Ah, doğruysa onu çok özledim' dedi Scarlett.
'Bende' dedim. O sırada masamıza Jack geldi.
'Nina yakalanmış mı?' Jack bütün bunları bir çırpıda söylemişti. Nina'yı özlediği belliydi.
'Ben de öyle duydum' dedim ve gülümsedim.

*****

'Off bana bunu yapmayın' diye itiraz ettim.
'Dahası da var. Büyüler konusunda Eric sana yardımcı olacak' dedi ve yanımda duran sırığı gösterdi.
'Amaaaaaaaa....' diye başladım fakat Eric sözümü kesti.
'Plastik sonsuza kadar orada durabilir' bu bir tehtitdi.
'Of tamam. Çıkart şunu!' Bu Eric sırığını hiç sevmemiştim. Ondan nefret ediyordum. Ellerimdeki plastiği çıkarttı. Bunun üzerine istemsiz olarak ellerimi incelemeye başladım. Eskisi kadar kusursuzdu.
'Masmanya' diye fısıldadım ve elimde bir ateş topu oluştu. Bunu hissetmek güzedi.
'Şuna bak 1.sınıf büyüleri' dedi müdüremiz.
'Olabilir, fakat kendi yarattığım büyüler bana yetiyor' dedim ve odadan çıktım. Kızlar yatakhanesine vardığımda herkez etrafıma toplanmıştı.
'Hoşgeldin Nina' Bu ses çok tanıdıktı. Jack.
'Jack...' Jack benden hoşlanıyordu. Fakat ben, Carvinden hoşlanıyordum. Carvin ile hiçbir zaman bir araya gelemeyecektik. Çünkü düşmandık. Bunu o da biliyordu.

[[Gözde Salvatore]]

vay vay vayy

Devam et (:

[TheDoctor*]

2.Bölüm

'Neden kaçtın' İşte günün favori sorusu. Bunu bekliyordum ama böyle ani olması biraz garipti.
'Ben de seni gördüğüme sevindim Jack' dedim.
'Nina...' diye başladı.
'Tamam, anlatacağım' dedim ve Jack'i ilk bulduğum banka kadar sürükledim.
'Öncelikle Carvin'in babasının ailemi öldürdüğünü biliyorsundur' Jack kafasını 'Evet' anlamında salladı. 'Ben o acıyla burada durabilir miydim? Kesinlikle hayır. Onun peşine düştüm. Ben de onu öldürecektim. Fakat ben katil değildim. Ondan sonra alışveriş felan yaptım. Öyle işte. Carvin beni aramaya devam etti tabii. Sadece 1 kez karşılaştık. O da beni yakaladıkları gün' Bunların hepsini makineli tüfek gibi söylemiştim.
'Anlıyorum ama... seni özledim' dedi Jack ve beni kendine çekti. Her zaman ki gibi çok güzel kokuyordu. Kokusunu içime çektim. Bunu özlemiştim.
'Eee? Siz neler yaptınız?' dedim.
'Scarlett ve Lara başımın etini yedi. Bizde kaçalım da, Nina'yı özledikte gibi şeylerle' dedi Jack ve kıkırdadı. İstemeye istemeye Jacktan ayrıldım. Çünkü aramızdaki bu çekim... Doğru değildi.
'Jack... Ben çok üzgünüm. Hala kararım aynı' dedim.
'Olsun. Yanımda olman bile çok güzel' dedi Jack.
'Neyse ben odama dönsem iyi olur' dedim ve arkama bakmadan oradan ayrıldım. Jack'a bunu yapamazdım. Hayat hiç adil değildi. Odamın kapısının önüne geldiğimde derin bir nefes aldım ve kapıyı açmamla Lara ve Scarlett'in bana sarılması bir oldu.
‘Ah Nina’ Laraydı bu.
‘Nina… Çok özledik seni’ bu da Scarlettdi.
Lara beni kolumdan tutup yatağa oturttu.
‘Neden kantçın?’ İşte yine başa döndük.
‘Carvin…’ dedim kısaca.
‘O çocuk geçen sene okuldan mezun olan çocuk değil mi?’ dedi Scarlett. Başımı yine ‘Evet’ anlamında salladım. Ve olanları anlatmaya başladım. Kimsenin bilmediği bir şey vardı. Neden ailemi öldürdükleriydi. Bunu sadece ben biliyordum. Ailelerimiz arasında büyük bir kavga vardı. Carvin’in babası benim annemi çok seviyormuş. Fakat annem babamı seçmiş. Bunun üzerine Carvin’in babası çok sinirlenmiş ve ‘bunun hesabını soracağım’ demiş ve ortadan kaybolmuş. 2 yıl önce tekrar ortaya çıktı. Ve bu çıkışı kötü şeylerle sonuçlandı. Bunu kimseye anlatmamıştım.
‘Hmm… Demek öyle’ dedi Scarlett.
‘Peki yakalanmadan önce nasıl kurtuldun?’ Lara bunu merak ediyor gibi gözüküyordu.
‘Carvin’in asıl yeteneği su. Etrafı karlarla kaplatmıştı. Bunun üzerine benim bütün elementleri kullandığımı bilmiyordu. İlk önce Ateş’i kullandım. Ateş buzları eritti. Ama kısa süre sonra her yer tekrar karlarla kaplandı. Bunun üzerine çok sinirlendim. Havayı kullanmayı denedim. Bu işe yaradı. Çünkü hava sayesinde Carvin’i kayalıklara fırlattım. Pek gücü kalmamıştı’ O gün’ü hatırlamak bile istemiyordum. Elementlerin gücü bana yardım etmeseydi ölmüş olabilirdim.

*****

‘Baba, yeter artık. Nina’nın annesini babasını öldürdün yetmedi mi?’
‘Bana onu sevdiğini söyleme!’ diye kükredi babam.
‘Sevgi bu kadar kötü bir şey mi?’ dedim umursamazca.
‘O kızı tanımıyorsun bile(!)’ dedi babam.
‘Sen anlamazsın bunları. Hem annemi kullandın, hem de sevdiğin kadını öldürdün. Katil bir babam olmasını istemiyorum’ dedim.
‘Bunu değiştiremezsin’ dedi babam.
‘Doğru değiştiremem. Ama sana daha fazla katlanamam’ dedim ve odadan çıktım. Artık o evde kalamazdım.

[[Gözde Salvatore]]

vayy iyiydii

devam devamm